کوروش و فره ایزدی در تورات و منابع مقدس یهودی

Views: 35

میدانیم بنیاد ایران بر اساس پادشاهی و نظام شاهنشاهی است و اساس نظام شاهنشاهی خدا پرستی است.در اندیشه ایرانی خداوند شاه را برگزیده و تاج و تخت شاه عطیه ای الهی است . داریوش و دیگر شاهنشاهان هخامنشی ،ساسانی و تمام پادشاهان ایران بجز دو پادشاه آخر که پهلوی ها هستند و طبی قانون متحجر مشروطه قدرت را از مردم دارند ، تمام پادشاهان ایران می گویند تاج و تخت خود را از خداوند دارند.
داریوش شاه چنین می گوید : بند ۴ – داریوش شاه گوید: اهورامزدا، چون این زمین را آشفته دید، پس از آن آن را به من ارزانی فرمود. مرا شاه کرد. من شاه هستم. به خواست اهورامزدا من آن را در جای خودش نشاندم
و باز هم اینگونه می گوید : بند ۵ – داریوش شاه گوید: این که کرده شده آن همه را به خواست اهورامزدا کردم. اهورامزدا مرا یاری کرد تا هنگامی که کار را بکردم. اهورامزدا من و خاندان پادشاهی ام را و این کشور را از زیان محفوظ دارد! این را من از اهورامزدا درخواست می‌کنم. این را اهورامزدا به من بدهاد
از افتخارات مردم ایران این است که خداوند بزرگ در یک کتاب آسمانی افتخار بزرگی به مردم ایران داده است و نام شاه ایران را به نیکی آورده است .
فصل چهل و پنجم صحیفه اشعیای نبی در کتاب مقدس در آیات اول تا چهارم آمده است: «خداوند به مسیح خویش ( کوروش) گفت که دست راست تو را گرفتم تا به حضور تو امت ها را مغلوب سازم و کمر پادشاهان را بگشایم، تا درها را به حضور تو مفتوح سازم و دروازه ها از آن پس بسته نشود. |خداوند به کورش| چنین می فرماید: من پیش روی تو خواهم خرامید و جای های ناهموار را |در برابر تو| هموار خواهم ساخت و درهای برنجین را خواهم شکست و پشت بندهای آهنین را خواهم برید و گنج های ظلمت و خزائن را به تو خواهم بخشید تا بدانی که من یهوه |هستم| که تو را به اسمت خوانده ام و خدای اسرائیل هستم»
این بزرگترین افتخار یک انسان است که خداوند نام او را به نیکی ببرد و او را مسیح یعنی منجی و نجات دهنده بخواند. و این یک افتخار بسیار بزرگ برای مردم ایران است که شاه اش را خداوند مسیح بخواند.
می دانیم بنیاد پادشاهی و نظام سیاسی فرهنگی ایران بر اساس فره است. خداوند به جم فره داد و نوادگان او تا کوروش بزرگ شاه شدند.
در ایران باستان فره دو نماد داشته است. یکی قوچ و یکی عقاب بوده است. آریایی های نروژ جمشید جم را هایمدال به معنای قوچ میشناسند . نماد پرچم هخامنشیان نیز شاهین و گاه عقاب بوده است. جالب اینکه در منابع آسمانی یهودیان در پیش بینی سقوط شاهنشاهی هخامنشی ، داریوش سوم یک قوچ تصور شده و در منابع مقدس و آسمانی یهودی از کوروش بزرگ به عنوان عقاب شرق یاد شده است.

در باب چهل و چهارم از تورات درباره‌ی کوروش چنین آمده است:
«من شاهین را از شرق و مشاور خویش را از جای دور می‌‌خوانم من گفتم و البته به جای خواهم آورد و تقدیر نمودم و البته به وقوع خواهیم پیوست، ای سخت‌دلانی که از دادگری به دور هستید، سخن من را بشنوید من دادگری خویش را نزدیک آوردم و وسیله‌ی نجات من تأخیر نخواهد کرد.»
متاسفانه به دلیل محدودیت فعالیت انجمن کلیمیان ایران به دلیلی سیاسی_امنیتی ما نتوانستیم با روحانیون گرامی یهودی ارتباط برقرار کنیم و رمز و راز این که نماد هخامنشیان در منابع مقدس عقاب و قوچ است چیست و اینکه آیا این دو نماد اشاره به فره ایزدی در فرهنگ ایران دارد یا خیر ؟ آدمی می تواند از خود بپرسد آیا این عقاب شرق و قوچ ایا تایید فرهمندی شاهان یزدان پرست هخامنشی در منابع خداپرستان یهودی است .
در ادامه درباره کوروش
در باب چهل و هشتم در کتاب یشعیا، چنین آمده است:
«خداوند او را دوست می‌دارد. پس شادی خود را بر بابل به جای خواهد آورد و بازوی او بر کلدانیان فرود خواهد آمد. سخن گفتم من او را فراخواندم و آوردم تا راه خود را خوشبخت سازد.»
میدانیم بکار بردن نمادهای قوچ در دوران هخامنشی،ساسانی و ایرانیان پیش از هخامنشی جنبه سیاسی و فرهنگی به معنای وابسته بودن تاج و تخت ایران به آسمان است. اینکه هخامنشیان پرچمشان عقاب بود به دلیل فره ایزدی بود. اما آیا بکار بردن نام عقاب شرق و قوچ در ارتباط با شاهان هخامنشی دلیل تایید فره مندی شاهان ایران در مقدسات ابراهیمی است ؟ خدا بهتر میداند.