دین آریایی ها

بازدیدها: 42

در این نوشته میخواهیم به دین آریایی ها بپردازیم. اما کدام آریایی ها ؟ و چه زمانی؟ این که میگویم آریایی ، جمعیت کوچکی در دوره زمانی خاصی را نشان نمیدهد. اگر از ۱/۱/۱ یعنی اولین سالی که نوروز برگزار شد نگاهی بیندازیم میبینیم که از اولین نوروز اولین سال آریایی بیش از ۱۲ هزار سال میگذرد و آریانا هم قلمرو بسیار بزرگی است از شمال هند گرفته تا شمال غربی بریتانیا را شامل میشود و پس این دهها هزار سال و چند قاره ای که آریایی ها در آن زندگی میکنند دوران ها ، اندیشه ها و دین های گوناگونی را شامل شده است و سپری کرده است.

اما آنچه پیداست آریایی ها در کل دو دین را تجربه کرده اند.آنچه از اوستا دانشنامه کهن آریایی بر می آید این است که انسانها جزو این دو گروه هستند : ۱_مزدیسن ۲_دیو یسن

مزدیسن یا مزدا پرست همان خدا پرستهایی هستند که خداوند یکتا ، بخشنده و مهر بان را میپرستند. به جهان مینوی که سراسر نور بود و در آن سرا با پروردگار پیمان بستند که در این جهان با اهریمن و بدی ستیز کنند و به سرای آخرت باور دارند.

خدا پرستی هسته مرکزی اندیشه ایرانشهری و حکمت خسروانی را درست میکند. نظام فره مندی آنجیزی است که دانشمندان دین باور آمریکایی آنرا آفرینش هوشمند میخوانند. ایرانیان باستان به حکمت الهی اعتقاد و ایمان داشتند و می اندیشیدند خداوند هرچیزی را با هدفی آفریده است .

از همین جهت آریایی ها دو میراث گران بها داشته اند. یکی آتش و یکی حلقه پیمان. آتش نماد نور و یاد آور جهان مینوی یا روحانی که فروهر انسانها آنجا بود و خداوند در آن جهان از انسان پیمان گرفت تا در اینجهان با بدی و اهریمن پیکار کنند، پس حلقه پیمان نیز نماد آن است.

داستان پیمان با خداوند در اندیشه و دین آریایی ها حتی پیش از زرتشت هم وجود داشته و نشانه آن احترام به آتش در میان آریایی های اروپا و نگهداری حلقه که امروزه نماد پیمان زن و مرد است .

آتش و حلقه پیمان نیز در آیین زرتشتی نگهداری شده و باقی مانده است .

پس اینجا در می یابیم از دیرباز آریایی ها از نظر دینی خداپرست و خدای یکتا را میپرستیدند.

شاهان آغازین آریایی مانند کیومرث، هوشنگ و جمشید با دیو ها جنگیدند . شاهان آریایی نخستین طبق اوستا و شاهنامه از سوی فرشته الهی سروش مورد راهنمایی قرار میگرفته اند و چه آنکه سروش بارها خطر حمله اهریمن و سپاهیان دیو سیرت آنرا به شا۶ان آغازین ایران هشدار داده بود . همین جشن نوروز که برپا میداریم نماد پیروزی جنگ ایرانیان یکتا پرست و دین داری است که با اهریمن و دیو ها جنگیدند و در سالروز آن که یک فروردین هر سال است تخم مرغ رنگ میکنند و سبزه میرویانند و سمنو میپزند.

اما نمیدانیم از چه تاریخی دیوان اهریمنی و شیطانی برخی از آریایی ها را فریب داده و آنان را دیو پرست کردند ! اصلا عمده دین آریایی پیش از زرتشت دیو پرستی بوده است. این زرتشت پیامبر بوده است که گفت دیو ها نه تنها خدا نیستند بلکه ارواح شیطانی و اهریمنی هستند . با آمدین زرتشت دیو پرستی از ایران رخت بر بست اما در سرزمین های دیگر دیو پرستی وجود داشت مانند یونان و روم . در زبان ایتالیایی هنوز هم به خدا dio که دیو با لهجه ایتالیایی است میگویند.

دیو مونث پری نامیده میشدند و تا زمان هخامنشیان پری پرست ها در ایران بودند و حتی در جنگ ایران و یونان پریکانه ها یعنی پری پرست های آریایی ایران با همنژادان هم دین دیو پرست یونانی آریایی خود میجنگیدند. اما در کل با ظهور زرتشت و عیسی مسیح ( ع) دیو پرستی و تباه کاری از ایران در ۳۸۰۰ سال پیش و در روم ۲۰۰۰ سال پیش نابود شد.

ظوهر زرتشت پیامبر که وعده ظهور عیسی مسیح ( ع) و مهدی موعود (عج) را میداد خود یکی از بزرگترین و تاثیر گزار ترین رویداد های تاریخ بود. مردی به دربار یک شاه پادشاهی کوچک در بلخ رفت و امروز در اغلب کشور های مسیحی نماد سه زرتشتی زیارت کننده مسیح ( ع) را در هنگام تولد در سال نو میلادی بکار میبرند.

بر گردیم به عصر یخ بندان زمانی که به گفته اوستان خداوند پیش از زرتشت پیامبری را بر جم پیشنهاد داد. مسلم است که دیدگاه های ما امروز در باره نبوت و خدا و پیامبران بر گرفته از آموزه های اصیل اسلامی است اما این مورد نشان دهنده ارتباط شاهان ایران باستان و اساطیری ایران با آسمان و خدا است.

کی خسرو و پدر او سیاوش از نمونه ها و نمود های دیگر خداپرستی عرفان و پاک دینی مردم یکتا پرست ایرانی است.

این که یک شاهزاده جوان و قدرت مند به تمنای زنی جوان و زیبا پشت پا بزند و حتی تن بر لهیب آتش بسپارد تا دامن نا پاک نکند و در محضر خداوند ناپاک نشود نمونه خداپرستی و دینداری ایرانیان دوران عصر سنگ و مفرغ نخستین است.

اگر ما شاهنامه ، اوستا و کهنترین آثار و ارزش های آریایی را بخوانیم سراسر دینداری و خدا پرستی از عصر یخبندان تا به امروز را مشاهده میکنیم . تمدنی دیرپا و پاک دین از دهها هزار سال تا به امروز .

برای اینکه بدانیم آریایی ها در طول تاریخ به چه دینی اعتقاد داشته اند باید بدانیم دیرپا ترین و اثر گژارترین دین آریایی خدا پرستی بوده است . اگر به مظاهر دینی امروزمان نیز نگاهی بیندازیم ارزش های باستانی و دینی آریایی ها را نیز خواهیم دید. مانند گنبد های اماکن دینی و مذهبی که بیان گر جهان مادی یا گیتی است. آریایی های باستان باور داشتند گیتی و سیاره زمین درون آن گرد است . پس به همین دلیل گنبد ها را بشکل یک نیم گرد میساختند تا نمایش دهند و یاد آورد فرمانروانی خداوند بر تمام جهانیان باشد.

این که ما هنوز از حلقه استفاده میکنیم به این معنی است که به پیمان روز الست اعتقاد و ایمان داریم و گند نشان دهنده این است که ما فروانروایی و حاکمیت الهی را در تمام جهان مادی حاکم خواهیم کرد. این دلیل ساخت گنبد در ایران است که به دین کهن آریایی اشاره دارد.

پس مزدیسن کهن ترین دین آریایی است .