الف ها، دیوها و آریایی ها
Visits: 220
آریایی ها از گذشته به دیو ها اعتقاد داشته اند. آریایی های جنوبی این موجودات را دیو و نوع مونث آن را پری می نامیدند و به مدت طولانی آنها را می پرستیدند. اما آریایی های شمال اروپا این موجودات را الف می نامند. اینجا سفری داریم ژرف به باور های مردمان آریایی از هند تا ایسلند در مورد باور به موجودات زیبا و گاها شریر که دیو و الف مینامند. آریایی ها بیشتر دیو ها را می پرستیدند. گفتیم در زمان هخامنشیان برخی سربازان ایران پری پرست بودند و به جنگ آریایی های هنوز دیو پرست رفته بودند. در رم ها دیو ها پرستیده می شدند حتی در ایتالیا برای بکار بردن نام خدا از واژه dio بکار میبرد که امکان دارد با واژه دیو در ارتباط باشد. هرچند در این خصوص پژوهشی ژرف نخوانده ام. دیو یعنی روشن و درخشان چنانکه آریایی های شمال اروپا در اسکاندیناوی الف ها را به دو گونه الف نورانی و الف تاریک میشناسد. پس اینجا به معمای دوگانه نگارگری دیو شیرپیکر عقرب دم و پری های زیبا پی میبریم. که چگونه میشود فرهنگی ایرانی برخی دیو ها را مو طلایی ،زیبا و لطیف به نمایش بگذارد و برخی را مهیب . پس الفها در شمال اروپا مانند ایران تصور می شدند و میشوند. مردم اروپا الفها را موجوداتی خوب و برخی تیره هایش را زشت و بد فرض میکنند.
اینجا است که می فهمیم منظور معماران تخت جمشید از نقش نبرد شاه و دیو ، دیو های بد و جبهه شرارت و علاقه دیروز و امروز مردم ایران به پری ها جنس مونث دیو ها پری های نیک و زیبا است. پس الفها در ایران همان دیو ها هستند و حتی به یک معنی. در ادبیات نورس یکی از اولین شهرها الفهایم است یعنی سرزمین الفها . پیشتر به این نکته اشاره کرده بودم که ادبیات نورس بسیار نزدیک به اوستا است. گفته بودم داستان جمشید همان داستان هایمدال نوروزی و ادبیات نورس است و آریایی های شمالی جمشید را با نام هایمدال به معنی قوچ در زبان نروژی میشناسند و گفته بودم قوچ نماد فره ایزدی در فرهنگ آریایی است. پس آریایی های نخستین که اجداد مردم ایران و اروپایی شمالی هستند شهر الفها را می شناخته اند و الفهایم یا شهر الف ها را نزدیک ایران تصور می کرده اند. می دانیم مطابق پژوهش های موسسه ماکس پلانک جنوب کاسپین و یا قفقاز جنوبی سرزمین آریایی های نخستین بوده پس الف ها در جایی در ایران احتمال نیمه شمالی کشور تصور می شده اند جایی که در کوهستان های البرز در جنوب کاسپین و یا در رشته کوه های قفقاز و آذربایجان بوده اند. در شاهنامه هم از حضور دیو ها در مازندران می شود اما کدوم مازندران ؟ مازندران امروزی ؟ آیا ایران در جنوب کاسپین بوده و الف ها در شمال ایران ؟ یا پای مازندران دیگری درمیان است ؟ بهرحال آریایی ها داستانهایی از جنگ و عشق ورزی با دیو ها و الف ها دارند. در اندیشه آریایی دیو ها تن مادی دارند. از آمیزش خواهر جم و دیو لاک پشت و غیره پدید آمد و از آمیزش جم در داستان ایرانی با پری خرس . پس در اندیشه آریایی انسان میتواند با پری ها دیو که آریایی های شمال الف مینامند ازدواج کنند .
در شاهنامه از جنگ میان انسانها و دیوها شده . جمشید و پیش از او کیومرث با دیو ها جنگید و آنها را شکست داد.حتی زبان و خط را در تاریخ ایرانی می گویند از دیو ها آموخته اند. دیو که میگویم گربه سانی بد سرشت در آنچه ما فرض میکنیم نپندارید، دیو ها هم بد سرشت دارند چون اونی اما اغلب دیو ها را زیبا و درخشان چون پری بپندارید. در ادبیات انگلیسی امده پری ها از بهشت رانده شده اند و تا در روز قیامت قرار بر این است که در زمین بمانند تا در روز قیامت به بهشت بازگردند. در ادبیات اوستایی هم دیوها در آغاز آفرینش با فرشتگان جنگیدند و شکست خورند. تشابه بزرگی در ادبیات انگلیسی ، مسیحی و آریایی اوستایی دیده میشود. گویا داستان پری ها این گونه است که موجوداتی زیبا در بهشت بوده اند چون آدمی. به این جهان آمده اند مکلف چون آدمی و داوری خواهند شد به بهشت و یا جهنم خواهند رفت. در داستان های اریایی با انسانها زندگی مردند و دیو های الف از نظر آریایی های شما در ایران یا همسایگی ایران زندگی میکرده اند. سپس از نظر ها پنهان شده امروز ناپدید هستند اما همچنان در ادبیات و سینما حضور دارند و رفته رفته با پیشرفت تکنولوژی مردمان یاد آنها را بیشتر پاس می دارند.
