آریا

شیروخورشید نماد ایرانی اسلامی

بازدیدها: 21

شیروخورشید یک نماد ایرانی و اسلامی است و به اندیشه باستانی وحدت دین و دولت که از عصر یخبندان و دوران جمشید شاه پیشدادی ساری و جاری بوده اشاره دارد و البته این بار وحدت دین مبین اسلام و ایرانیت. درست است که شیرو خورشید ریشه دور دوران عصر یخبندان دارد اما بکار گیری آن به عنوان نماد دولتی، ملی و نظامی به دوران شاه شاهان صفویه برمیگردد که مروج و پاسدار مذهب شیعه و جانشین جمشید شاه و کیانیان ( هخامنشیان ) برمیگردد. برخی به کجی و نادرستی سعی بر جدایی و گسست دیانت اسلامی از ملیت ما در ایران کرده اند. کوششی که در طول یک قرن گذشته سخت ترین صدمات را بر پیکره وحدت ملی ایران زده است. این قشر تفسیری ایرانی و غیر اسلامی از ایران و شیروخورشید ارائه میدهند در حالی که صفویه با اندیشه اتحاد ایرانیت و اسلام شیر و خورشید را بکار میبردند . بیایید نگاهی به تاریخچه باستانی و ۱۲هزار ساله شیروخورشید و ارتباط آن به اندیشه های ایرانی اسلامی و اتحاد دین و دولت بیندازیم. معروفترین درفش ایران درفش کاویانی است،که درفش پادشاهی و خیزش ایرانیان در دوران فریدون بر ضحاک بود اما خود فریدون و ایرانیان تا هزاران سال بعد از وجود درفش کاویان نا آگاه بودند! یعنی اصلا در دوران فریدون شاه درفش کاویان وجود نداشت ! زیرا در اوستا در جایی که به فریدون شاه اشاره میکند درفش او را گاو درفش مینامد. میدانیم گرز فریدون شاه نیز گرز گاو سر بود و نام پسر بزرگ او تور ( ثور) به معنای گاو نر بود. جالب این که نام ۱۰ نسل اجداد فریدون شاه تا جد بزرگش جمشید شاه مرکب از گاو بوده است چنانکه در تاریخ آمده نام اجداد فریدون شاه چنین بوده است: فریدون پسر اسفیان,پسر پرگاو,پسر اسفیان سوک گاو ,پسر اسفیان بور گاو ,پسر اسفیان سیاه گاو, پسر اسفیان سفید گاو , پسر اسفیان دفر گاو ,پسر اسفیان رمه گاو ,پسر اسفیان ون فروغ گاو, پسر اسفیان, پسر جم پسر ویونگهان جالب این که آریایی های شمال اروپا،وایکینگها و ژرمن ها در ادبیات نورس که به تاریخ کهن آریایی اشاره میکند نیز به داستان فریدون،اژدها و گرز اشاره کرده اند اما با این تفاوت که با حذف فریدون گرز را در دست پسر بزرگ او ثور ( تور) داده اند و تور پسر اودین ( آبتین) است و او اژدها را میکشد جالب اینکه در ادبیات نورس نیز درفش ویژه ثور سر یک گاو است. اینجا میتوان با اطمینان گفت درفش گاو در میان ایرانیان عصر سنگ و عصر مفرغ اولیه دارای اهمیتی بوده است که رابطه مستقیمی با شیروخورشید دارد.درفش گاو در کهن ترین نمونه آن مربوط است به درفش شهداد که یک رویداد آیینی را نمایش میدهد. از نقوش این درفش یک شیر در حال حمله به گاو کوهان دار است همان نقشی که تخته جمشید شیر درحال شکار گاو را نمایش میدهد و پژوهشگران آنرا نماد آمدن گرما ( مرداد ماه برج اسد ) و رفتن سرما ( گاو/ثور و اردیبهشت ماه میدانند. اما خود بکار بردن درفش شیروخورشید و گاو در ایران باستان ریشه در دوران عصر یخبندان و مناسبات جاری در آن دوران دارد. در اوستا شخصیتی داریم به نام جم که نوروز را برقرار کرد، با دیو ها جنگید و طوفان بزرگ در دوران او رخ داد که هر سه این رویداد ها در ادیان ابراهیمی به نوح پیامبر نسبت داده میشود. داستان نوروز و ارتباط شیرو خورشید مربوط است به نبرد جمشید شاه و سپاهیان با با اهریمن که در پایان آن که مصادف با ۱ فروردین بود جشن نوروز برپا شد و تا به امروز ادامه دارد . ابوریحان بیرونی داستان پیدایش نوروز را کاین چنین نقل میکند که اینجا می آوریم : بیان مطلب آن است که ابلیس لعین ( اهریمن) برکت را از مردم زایل کرده بود بقسمی که هر اندازه خوردنی و اشامیدنی می خوردند و مینوشیدند از خوردن و نوشیدن سیر نمی شوند و بادها را نمی گذاشت به وزد که سبب روییدن گیاهان و درختان شود پس نزدیک بود که دنیا نابود شود. جم به فرگان خداوند و با راهنمایی او رو بسوی جایگاه ابلیس و همراهان و پیروان او رو به جنوب رفت و دیر گاهی آنجا ماند تا اینکه آن غاله بطرف نمود و مردم دوباره به حالت اعتدال و برکت و فراوانی رسیدند و از بلاها رهایی یافتند و جم در این هنگام به دنیا بازگشت و در چنین روزی مانند آفتاب درخشیدن کرد و نور از او می تافت و مردم از طلوع دو آفتاب در یک روز شگفت نمودند .و در این روز هر چوبی که خشک شده بود سبز شد و مردم میگفتند روز نو یعنی روز نوین و هر شخصی از راه تبرک به این روز نوین در طشتی جو می کاشت ، سپس این رسم در میان ایرانیان پایدار ماند که در نوروز در کنار خانه های خود هفت صنف از غلات و دانه ها در هفت استوانه بکارند و از روییدن این غلات به خوبی و بدی زراعت و حاصل سالیانه حدس بزنند. سرما نماد اهریمن و گاو یا ثور نماد اردیبهشت ماه که در آن روزگاران سرد بوده است و شیر نماد ۵ ماه سال و گرم و پر نور ترین ماه سال بوده و نماد حمله برج اسد به برج ثور ( اردیبهشت ) نماد پیروزی نور بر تاریکی و نماد نوروز بوده است. جالب این که میتوان شباهت هایی بسیاری یا کمی میان جشن نوروز و جنگ نوح (ع) با نفیلیم ها پیدا کرد . در مذهب تشیع نوح نوروز را برپا کرد، در کتاب های قدس ابراهیمی طوفان بزرگ در دوران نوح روی داد و نوح با نفیلیم ها جنگید. این سه شباهت می تواند رابطه ای بزرگ یا جزئی را میان اوستا و کتاب های مقدس ادیان ابراهیمی نشان دهد بهرحال اسلام دین زرتشت را در زمره ادیان الهی قرار داده است. اینجا میدانیم در دوران هخامنشیان نامی از درفش کاویان نیست، حتی در دوران اشکانیان و اوایل دوران ساسانی نیز نامی از درفش کاویان در منابع تاریخی یونانی، رمی ، عربی یا بابلی و حتی اوستا نیست اما کهن ترین منابع و آثار تاریخی به درفش عقاب، گاو درفش و درفش شیر پیکر اشاره کرده اند. پس نتیجه میگیریم درفش کاویانی قدمت چندانی ندارد در مقایسه با درفش شیروخورشید که از دوران عصر یخبندان برقرار است. اما خود شیر خورشید و بروج ۱۲ گانه یک قرار داد هستند. یعنی ۴ تا ۵ تا ستاره در آسمان با نظمی ویژه هر سال پدیدار میشوند و انسان ایرانی اشراقی مسلک که باورمند به خدای یگانه است فرض کرده این چند ستاره شیر هستند و نماد مرداد ماه نورانی ترین فصل سال و البته نور نماد حقیقت و عدالت. در آسمان هیچ صورت فلکی شبیه شیر نیست و برج اسد تنها یک قرارداد انسانی ایرانی اشراقی است که شیر و خورشید را نماد نور، آمدن روشنایی عدالت و حقیقت میداند و با همین اندیشه شاهنان صفویه که ایمان به مذهب تشیع داشتند امیر المومنین علی ( ع) را الگوی راستان حقیقت و عدالت میدانستند و امام معصوم را نمایندگان و برقرار کنندگان عدالت و حقیقت می دانستند پس در نتیجه ایرانی که با خود قرار داد بسته بود شیر و خورشید نماد پیروزی حقیقت و عدالت بر ستم و تاریکی و سرما است در ضمیر خود این نماد باستانی را نماد هویت ایرانی اسلامی قرار داده است. توجه کنید که شیر و خورشید در فرض و باور ایران دوران صفوی به عنوان نماد دینی و ملی برگزیده شده و نوعی قرارداد انسانی است و نه یک باور منبعث از مذهب حق تشیع. از دوران آل بویه و البته بصورت عمیق تر از دوران شاهنشاه بزرگ شاه اسماعیل صفوی ایرانیت بر دو ستون سترگ و مستحکم و دو گوهر گرانبها برای ایرانیان یکی ایرانیت و میراث کیانی و خسروی ایرانیان و دیگری دین مبین اسلام و مذهب حق تشیع استوار شده اند. چنانکه در بندهش منجی آخرالزمان وعده داده شده و هدف از آفرینش ایرانیان را خدمت به منجی آخرالزمان دانسته اند. پس اینجا شیرو و خورشید که نماد نوروز است و نماد پیروزی نور و عدالت بر تاریکی تفسیری شیعی پیدا میکند. اینجا عدالت در سیره و سنت پیامبر گرامی اسلام (ص) و ۱۲ جانشین گرامی او از امام ( ع) تا ۱۱ فرزند گرامی او . شیر و خورشید میراث ایرانیان است و میراث شیعه. ایرانیان دیندار و میهن پرست شباهت یا رابطه ای میان سنت های باستانی خود و دین اسلام دیده اند. در سنت پیامبر مکرم اسلام آمده است که او در برخی جنگ ها از پرچم عقاب استفاده کرده است. پرچم عقاب درفشی سیاه رنگ بدون هیچ گونه شکل یا علامتی بوده است که اعراب پیش از اسلام آن را همراه بت هایشان درون کعبه نگهداری میکردند و پیامبر ( ص) پس از شکستن بت ها و پاک کردن کعبه از بتها برخی مواقع از درفش مورد احترام اعراب استفاده کرده . شاید بتوان از این رفتار پیامبر با سنت ها و رسوم مردم حجاز در دوران صدر اسلام که منافاتی با توحید و عدالت نداشته است این چنین پنداشت که بتوان شیر و خورشید را به عنوان نمادی که حداقل در تضاد با توحید و عدالت و اسلام نیست بکار برد چنانکه گفتیم میتوان رابطه ای میان شیرو خورشید و نوروز که در اسلام یادگار یک پیامبر است پیدا کرد. مطمئنا سعی در تفکیک ایرانیت از اسلام و اسلام از ایرانیت خیانت به ایرانیت و اسلام است. تنها برنده دودستگی در کشور دشمنان قسم خورده ای هستند که در صدد نابودی ایران و اسلام هستند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *